Załamanie nerwowe – objawy, leczenie
„Załamanie nerwowe” i „załamanie psychiczne” to terminy przestarzałe. Odnoszą się do stresu, który chwilowo uniemożliwia człowiekowi poczucie, że może dobrze funkcjonować na co dzień. Kiedyś ludzie używali terminu „załamanie nerwowe” na określenie szerokiego zakresu chorób psychicznych. Poznaj objawy załamania nerwowego i jak je leczyć.
Społeczność medyczna nie używa już tego terminu, ale tak zwane załamanie nerwowe pozostaje oznaką podstawowego stanu zdrowia psychicznego, takiego jak depresja, lęk lub zespół stresu pourazowego.
Dokładne cechy tego, co ludzie mogą nazwać załamaniem nerwowym, różnią się w zależności od osoby, w zależności od leżącego u podstaw problemu zdrowotnego.
Załamanie nerwowe – symptomy
Załamanie nerwowe lub psychiczne nie ma żadnych określonych objawów, poza trudnościami lub niemożnością „normalnego” funkcjonowania. Ale to, co kwalifikuje się jako normalne funkcjonowanie lub bycie „w pełni funkcjonującym”, różni się w przypadku ludzi z różnych regionów, kultur, a nawet rodzin.
Charakterystyka załamania zależy od podstawowego problemu zdrowotnego i tego, jak dana osoba ogólnie doświadcza stresu. Poniżej znajduje się 21 typowych cech załamania nerwowego:
- uczucie niepokoju, przygnębienia, płaczu lub drażliwości
- uczucie wyczerpania emocjonalnego i fizycznego
- doświadczanie pobudzenia i napięcia mięśniowego
- kłopoty ze snem (spanie za dużo lub za mało)
- niewyjaśnione nerwobóle
- drżenie
- poczucie bezradności, beznadziejności i niskie poczucie własnej wartości
- poruszanie się lub mówienie wolniejsze niż zwykle
- wycofywanie się lub unikanie rutynowych sytuacji społecznych
- niepojawianie się w pracy, na spotkaniach
- zaniedbanie lub zapominanie o jedzeniu, lub myciu
- brak motywacji i zainteresowania
- trudności w dogadaniu się z innymi ludźmi lub ich tolerowaniu
- utrata zainteresowania seksem
- problemy z myśleniem, koncentracją, zapamiętywaniem
- pocenie się bez konkretnej przyczyny
- nieregularne bicie serca
- częstsze infekcje, ponieważ stres może wpływać na układ odpornościowy
- zmiana apetytu
- myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu
- halucynacje, urojenia, psychozy
Zapobieganie samobójstwom
Jeśli znasz kogoś, kto jest bezpośrednio narażony na samookaleczenie, samobójstwo lub zranienie innej osoby:
- Zadaj trudne pytanie: „Czy rozważasz samobójstwo?”
- Słuchaj osoby bez oceniania
- Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy
- Pozostań z tą osobą do czasu przybycia fachowej pomocy
- usuń wszystkie niebezpieczne przedmioty (nóż, broń), a także leki
Załamanie nerwowe – leczenie i zapobieganie
Istnieje kilka sposobów na zmniejszenie emocjonalnych i fizycznych skutków stresu.
Jeśli cierpisz na depresję, czy załamanie nerwowe skorzystaj z naszych rad, jakie kroki powinieneś uczynić, aby poprawić swój stan.
- Zwróć się o pomoc do specjalistów – zwykle terapia poznawczo-behawioralna
- porozmawiaj z lekarzem o lekach przeciwdepresyjnych, przeciwlękowych lub przeciwpsychotycznych
- podejmij kroki w celu ograniczenia lub rozwiązania źródeł stresu, takich jak konflikty w domu lub wymagania w miejscu pracy
- praktykuj głębokie oddechy i spróbuj medytacji, ćwiczeń relaksacyjnych, jogę i tai chi
- wykonuj co najmniej 150 minut ćwiczeń o umiarkowanej intensywności każdego tygodnia, podzielonych na sesje trwające około 20 minut dziennie
- spędzaj czas na świeżym powietrzu – spacery lub hobby
- rozmawiaj z przyjaciółmi, rodziną, partnerami i współlokatorami o kłopotliwych uczuciach
- staraj się wdrożyć do życia harmonogam – budzenie się, jedzenie i ćwiczenia o tych samych porach lub zbliżonych
- wyszukaj lokalne lub internetowe grupy wsparcia dla osób o podobnych problemach
- ogranicz spożycie kofeiny i alkoholu
- unikaj tytoniu i narkotyków
Przyczyny i czynniki ryzyka
Obecnie życie jest łatwe. Gonimy za pieniędzmi, brakuje nam czasu na odpoczynek, szef wymaga od nas coraz więcej. Do tego dochodzi stres związany z epidemią. W związku z tym nie trudno o czarne myśli i załamanie nerwowe. Wszystko, co powoduje większy stres, niż organizm może znieść, może prowadzić do załamania nerwowego.
Niektóre typowe przyczyny i czynniki ryzyka obejmują:
- konflikt w pracy iw domu
- smutek i żałoba
- utrata domu, źródła dochodu lub związku
- praca, która wiąże się z sytuacjami silnie stresującymi
- rodzinna historia chorób psychicznych
- ciężkie lub przewlekłe schorzenia, urazy
- traumatyczne wydarzenia i doświadczenia
- toksyczny związek
- identyfikowanie się jako LGBT i brak wsparcia rodziny lub społeczności
- nieporozumienia rasowe
- uporczywy ciągły stres
Załamanie nerwowe – diagnoza
Po pierwsze osoba, która czuje się przytłoczona stresem lub niepokojem, lub która czuje się niezdolna do codziennego życia, powinna udać się do lekarza, który może pomóc, wdrażając odpowiednie leczenie. Po drugie powinniśmy obserwować naszych przyjaciół, rodzinę, jeśli wiemy, że osoba ma trudne przejścia czy żyje w dużym stresie, aby nie przegapić momentu na pomoc.
Lekarz spróbuje zidentyfikować wszelkie czynniki lub schorzenia, które mogą powodować lub przyczyniać się do problemu.
Jak przebiega diagnoza?
- Lekarz zapyta o objawy i czynniki związane ze stylem życia
- poprzez przegląd historii medycznej pacjenta
- może zostać wykonany test sprawdzający stan psychiczny
Załamanie nerwowe – kiedy iść do lekarza?
Dobrym pomysłem jest wizyta u lekarza, jeśli stres przeszkadza w codziennych czynnościach i normalnym funkcjonowaniu. Różne terapie mogą pomóc ludziom wyleczyć się z emocjonalnych i fizycznych objawów stresu, lęku i podobnych problemów. Jeśli więc czujesz się źle, wszystko cię denerwuje, nie wstydź się i idź po pomoc.
Jednak osoby często wahają się, zastanawiają się, czy szukać profesjonalnej pomocy. Wstydzą się, boją się oceniania. Jednak jeśli członkowie rodziny, przyjaciele zauważą niepokojące objawy, powinni namawiać na wizytę u specjalisty i wspierać ją w walce z chorobą.
Problemy zdrowotne, które mogą powodować objawy często związane z załamaniami nerwowymi:
- depresja
- zaburzenia lękowe
- zespół stresu pourazowego
- zaburzenia afektywne dwubiegunowe
- schizofrenia
- stany lękowe
Podsumowując, większość ludzi doświadcza od czasu do czasu okresów stresu, niepokoju i beznadziejności, zwłaszcza po bardzo stresujących wydarzeniach. Jeśli jednak objawy wpływają na zdolność wykonywania rutynowych czynności lub gdy osoba zaczyna się wycofywać społecznie, warto skorzystać z profesjonalnej opieki. Jest to szczególnie ważne, jeśli dana osoba rozważa wyrządzenie sobie krzywdy.